Heimwärts (23 tot 27 juni)

De kinderen weten dat het einde nadert, ze hebben ook zin om terug naar huis te gaan. Maar ondertussen maken ze volop plannen. Raoul wil later met al z'n vrienden op reis gaan naar Bulgarije. Hij wil bij Cliff kamperen en in de buurt gaan rotsklimmen. Malin zegt dat ze met haar vriendinnen naar Frankrijk wil. En met juf Kelly ('als die mag van haar papa'). Dat kan niet zegt Raoul, want juf Kelly zal dan al een oma zijn. Ze hebben de smaak te pakken!
Na Salzburg zetten we koers richting België. Zondagavond vieren we onze eerste huwelijksverjaardag in de gietende regen op de parking van hotel-gasthof Zur Post, nabij München. Klinkt pover. Maar een gezellig restaurant met vriendelijke dame brengt daar verandering in. De dag erna logeren we in een wei van Biokulturhof tussen Mannheim en Frankfurt. Stilaan doen we alles voor de laatste keer. Spelen op de hooizolder, vuurtje maken,.. en hopelijk ook de laatste keer dat een al te enthousiaste hond op Telma's hoofd springt.
Dinsdag rijden we eindelijk het laatste land op onze route binnen, de kinderen kijken er al dagen naar uit: Phantasialand! We slapen twee nachtjes op de parking van Smokey's Digger Camp, een leegstaand Indianendorp met reusachtige tipi's. Op de vooravond van de hoogdag hebben we nog acrobatenpret in de tipi's! 's Avonds ligt Raoul om 23u30 nog wakker met gierende zenuwen voor de dag van morgen. Hij kan al twee dagen over niets anders praten en kent de plattegrond op z'n duimpje. Eindelijk is het dan zover. De dag vliegt voorbij. Raoul en Malin vinden het reuze. Wij hadden gehoopt op iets meer fanatasie, ruimte en groen, maar de kinderen zijn tevreden met snelheid, adrenaline en lawaai,... Amai, ben ik al zó oud?
En dan breekt de laatste dag aan. Rest ons nog een bezoekje aan Tante Paula en Nonkel Dieter in Aken en straks zijn we weer thuis.
Het was zó fantastisch.