Melnik (5 en 6 mei)

Een blijde intrede in Bulgarije op Orthodoxe Pasen! Al leek het wel of wij de enigen waren die dat plan hadden opgevat. Langs een verlaten autostrade hebben we Griekenland vlotjes verlaten. Aan de grens werden we enkel onderworpen aan een duchtige paspoortcontrole door een niet zo vrolijke Helga (van om en bij de 2m en een slordige 100kg); 'Elisabeth?', 'Vincent?',... onze tweede namen dus, maar dat heeft ze niet doorgehad. Na ongeveer een uur op Griekse bodem waren we trouwens een eerste wieldop kwijtgespeeld, aan een spoorwegovergang, in Bulgarije was dat al na 5 minuten het geval. Een eerste kennismaking met de staat van het Bulgaarse wegdek. Gelukkig zijn wij maar matig gehecht aan wieldoppen.
We zijn onmiddellijk doorgereden naar Melnik, en museumstadje niet ver voorbij de grens. Mooie huizen, nieuwe indrukken, andere sfeer,... Toch effe tijd nodig om te wennen aan ons nieuwe gastland. Dat lukt aardig tijdens het kuieren door de straatjes en ook 's avonds bij een heerlijk maal in een plaatselijke mehana. Onze mobilhome hadden we geparkeerd op een relatief gezellige parking aan het begin van het dorpje. We besloten daar de nacht door te brengen. Toen 's nachts een vijftal straathonden met elkaar in de clinch gingen, jawel precies onder onze mobilhome, was ons goed gevoel ver zoek. Gelukkig hebben de kinderen erdoor geslapen, die lijken hun zolderkamertje als een bunker te ervaren,... Wij hebben wel een helse nacht gehad en hebben 's anderendaags het nabijgelegen Rozhenklooster links laten liggen en zijn meteen doorgereden richting Lake Batak, op zoek naar een goed gevoel. Na een ontbijt op een charmant plekje enkele kilometers buiten Melnik was dat reeds gepiept!